اگر قصد داشته باشیم برای عشاق پیتزا، مسیری رو معرفی کنیم که هرکس با هر سلیقه‌ی پیتزایی ازش راضی برگرده، اون راسته، قطعا حوالی عباس‌آباد، تخت طاووس و کریمخان هست.
درسته که طبق اطلاعات موجود، خونه‌ی اول پیتزا در تهران، «پیتزا داوودِ» معروف در کوچه‌ی لولاگر، واقع در خیابون نوفل لوشاتو بود، اما میعادگاه عشاق پیتزا در تهران، به خصوص در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ رو باید حوالی عباس‌آباد، تخت طاووس و کریمخان بدونیم.
خلاصه که کسی با شکم خالی از این راسته برنمیگرده…
در پست‌های وبسایت پیاده، سعی می‌کنیم از اسم‌های اصلی محله‌ها و معابر هم استفاده کنیم و محدوده‌ی هر محله رو هم مشخص کنیم. البته موقع ذکر کردن آدرس، برای جلوگیری از سردرگمی، اسامی فعلی خیابون‌ها رو به کار می‌ریم.
پس بریم ببینیم عباس‌آباد حدودا به کجای شهر گفته می‌شه.
محله‌ی عباس‌آباد، محله‌ی وسیعیه که از غرب به خیابون ولیعصر، از شرق به خیابون شریعتی، از جنوب به خیابون عباس‌آباد (بهشتی کنونی) و از شمال به بزرگراه رسالت (سلیمانی کنونی) منتهی می‌شه.سهروردی، آپادانا، نیلوفر، مهناز، ساعی و میرعماد از محله‌های آشنای عباس‌آباد محسوب می‌شن.
ایرانی‌ها که خودشون ید طولایی در خلق مزه‌ها از چلو و پلو تا خورشت، آش و کوفته و اقسام شربت داشتن، برای اولین بار بعد از انقلاب روسیه در سال ۱۹۱۷ و ورود مهاجران روسی به ایران، با خوراک هایی مثل کتلت، الویه و پیراشکی و خلاصه، با دنیای غذاهای فرنگی آشنا شدن. پس می‌شه گفت اولین مواجهه‌ی ما با غذای فرنگی، با چشیدن خوراک‌های روسی و قفقازی بود. اما داستان غذاهای ایتالیایی، و به طور خاص پیتزا فرق می‌کنه. ما خودمون پای پیتزا رو به ایران باز کردیم و حالا می‌شه گفت که در علاقه و دلباختگی به پیتزا روی دست مردم ایتالیا و آمریکا بلند شده‌ایم!
اولین بار سر و کله‌ی پیتزا، در تهران و در سال ۱۳۴۰ و با پیتزا داوود پیدا شد؛ پیتزا داوودی که با اون کالباس‌های مارتادلا به‌عنوان پیش‌غذا و شیوه‌ی پذیرایی لوطی‌وار، تهرانی‌ها رو از جای جای پایتخت به سمت خودش کشیده و می‌کشه. از اسم و شیوه‌ی طبخ و مناسک پیتزا داوود کاملا پیداست که اینجا خبری از قر و اطوار نیست و درسته که غذا فرنگیه اما مرام، مرام ایرانیه!
آدرس شعبه‌ی اول پیتزا پنتری در تهران: میدون هفت تیر، خیابون قائم مقام، میدون شعاع، پلاک ۸۷
نشونی صفحه‌ی شعبه‌ی اول پیتزا پنتری در اینستاگرام: @pizzapantry1
آدرس شعبه‌ی دوم پیتزا پنتری در تهران: خیابون استاد نجات اللهی، جنب بانک ملی، پلاک ۳۱
نشونی صفحه‌ی شعبه‌ی دوم پیتزا پنتری در اینستاگرام: @pizza2pantry
پس پیتزا داوود رو به عنوان اولین پیتزافروشی تهران شناختیم. این «اولین» بودن، همیشه جماعتی از تهرونی‌های کنجکاو رو به سمت این پیتزایی قدیمی که نظرات ضد و نقیضی درباره‌اش وجود داره، می‌کشونده و می‌کشه اما از اون جایی که همیشه دست روی دست بسیاره، در همون دهه‌ی ۴۰، چند جوون جویای نام که توی آمریکا درس خوانده بودن، وقتی به تهران برگشتن تصمیم گرفتن یه پیتزا فروشی راه بندازن، اما با سبک و سیاق فرنگی و آلامد و اینطوری شد که «پیتزا پنتری»، ۱۱ بهمن ۱۳۴۷ در خیابون قائم مقام (شاه عباس سابق) متولد شد.
پنتری قرار بود که علاوه بر پیتزا، مرغ سوخاری، سیب زمینی سرخ شده و استیک هم توی منوش داشته باشه و با ظاهر مدرن و منوی متفاوت، تبدیل بشه به پاتوق فکل کراواتی‌های دهه‌ی چهل و پنجاه. این اتفاق افتاد و البته فراتر! چرا که پنتری، مشتری‌های ویژه‌ای مثل گوگوش و خانواده‌ی آخرین شاه ایران رو هم در لیست مشتری‌هاش دیده. در همون زمان هم، به خاطر اینکه خانواده‌ی شاه در اینجا غذا خورده بودن، نامش دهان به دهان گشت.
یکی از اون جوون‌های جویای نام که پنتری رو راه انداخت، محمود اسدی، منتقد سینما بود و می‌شد تاثیرش رو روی این کسب‌وکار اشتراکی به وضوح دید؛ به این صورت که اسم پیتزاها در منو، از دنیای سینما انتخاب شد. مثلا اسم پیتزای گوشت و قارچ پنتری رو هامون گذاشته بودن.
پنتری حتی بعد از انقلاب هم پاتوق اهالی سینما بود، از عباس کیارستمی تا کیومرث پوراحمد و فریدون جیرانی.
در دهه‌ی ۹۰، یکی از شرکا از گروه جدا شد و شعبه‌ی دوم پنتری رو توی خیابون ویلا (نجات‌اللهی کنونی) راه انداخت.
شعب پنتری، علاوه بر پیتزا، یک بخش مخصوص غذای مکزیکی هم داره و پیشنهاد ویژه‌اش بعد از پیتزا، آنچیلادا و تاکو و بوریتو و این دست غذاهای خوش‌طعم و پرادویه‌ی مکزیکیه.
آدرس غذافروشی بیگ‌بوی در تهران: خیابون بهشتی ، بین خیابان سهروردی و میدان تختی، پلاک ۲۱۷
از اولی و دومی‌ها که بگذریم، توی خود خیابون عباس‌آباد هم پیتزا فروشی اسم‌ورسم‌دار کم نیست. مثلا اگر طرفدار پیتزای پر ملات آمریکایی باشید از «بیگ‌بوی» نباید بگذرید؛ یک غذاخوریِ بیرون‌برِ خاطره‌انگیز که منوی خیلی شلوغی نداره، اما صف مشتری‌های منتظر جلوی در مغازه، همیشه دنباله‌داره.
بیگ بوی که شاید به همبرگرهای خوشمزه‌اش هم بشناسیمش، یه زمانی ناچار شد اسمش رو به نیک بو عوض کنه. با هر اسمی که صداش کنیم، همیشه عطر خوب کَره، فضای نوستالژیک رستوران رو پر کرده.
یه نکته‌ی جالب که درباره‌ی بیگ بوی وجود داره، اینه که اینجا آزمایشگاه سلامت خودش رو داره. پشت اون سالن کوچیک و پیشخوان تحویل غذا، یه عالم روند و ماجرا خوابیده!
آدرس پیتزا پاشا در تهران: خیابون مطهری، نرسیده به سهروردی، خیابان جهانتاب، پلاک ۱۵
شاید یادتون باشه که یه زمانی، سروکله‌ی یک سری معادل‌های فارسی برای کلماتی که به زبون‌های خارجی مصطلح هستن و جا افتاده‌ان، پیدا شد. همونطور که کراوات تبدیل به گردن‌آویز شد، پیتزا هم کش‌لقمه نام گرفت و واقعا هم هر تکه پیتزا کششششش می‌اومد تا کجا!
اما نه قضیه به همینجا ختم نمی‌شه، نه کش اومدن پیتزا. این رو مشتری‌های «پیتزا پاشا» خوب می‌دونن.از در پیتزا پاشا که وارد می‌شید، یه جوریه که انگار از تونل زمان سر خورده‌اید و رفته‌اید به دهه‌ی پنجاه… پشت صندلی‌های فلزی پیشخوان بشینید و یه کوکاکولای خنک سفارش بدید و تصور کنید چه جوون‌هایی که اینجا برو و بیا نداشتن! حال و هوای پاشا ما رو یاد Diner های آمریکا می‌اندازه که هنوز هم فعالن.
عمر پیتزا پاشا هم چیزی بیشتر از چهل ساله و تنوع پیتزاهاش هم بسیار، از مارگاریتا تا پیتزای میگو… شلوغی جلوی پاشا هم دست کمی از بیگ بوی نداره.
آدرس پیتزا ادبرت در تهران: کریمخان، خیابون حسینی، پلاک ۴۶
وارد محدوده‌ی کریمخان که بشیم، «پیتزا ادبرت» رو پیدا می‌کنیم که زمانی از رستوران‌های لوکس شهر بوده. اگرچه امروزه گرد زمان روش نشسته، اما حتی با باز شدن هزار تا رستوران رنگ و وارنگ دیگه، هنوز هم با اون آینه‌های نما و پیشخوان چوبیش، خاص و متفاوت به چشم میاد. صندلی‌های لهستانی و رومیزی های پارچه‌ای و سرو پیتزا در بشقاب‌های چینی سفید و روی زرورق، بخشی از هویت اینجاست.
آدرس پیتزا پیشخوان در تهران: خیابون مطهری، بعد از چهارراه قائم مقام، روبروی خیابون دریای نور، پلاک ۳۲۰
نشونی صفحه‌ی پیتزا پیشخوان در اینستاگرام: @pizzapishkhan
از این جمع قدیمی، پیتزافروشی دو طبقه‌‌ای با دکور چوبی به اسم «پیتزا پیشخوان» به زمان خودش خیلی نوآور بوده. پیشخوان از سال ۵۷ در خیابون تخت طاووس جا خوش کرده و هیچ بعید نیست که در بدو بدوهای کار اداری در این خیابون، چندباری از جلوی سردر کشیده و سرخ‌رنگ پیشخوان رد شده باشید.
با مسئول پیتزا پیشخوان که هم‌کلام شدیم، فهمیدیم پیشخوان اولین آشپزخونه‌ی باز رو بین رستوران‌های شهر داشته. همینطور که نشستید و اطراف رو تماشا می‌کنید، یه نگاهی هم به آشپز بکنید که داره سفارش‌ها رو آماده می‌کنه تا اشتهاتون حسابی باز شه.
بعد از انتشار این گزارش راسته در اینستاگرام و جویا شدن نظرات شما، از سوی اون دسته از همراهان پیاده که از قدیمی‌های عباس‌آباد، تخت طاووس و کریمخان و/یا پیتزاخورهای حرفه‌ای هستن، اسم چند پیتزافروشی دیگه هم مطرح شد. این اسم‌ها رو اینجا براتون یادداشت می‌کنیم تا برای شروع گشت‌وگذار در این راسته، چندتا جای خوب دیگه رو هم بشناسید!
اگر جای دیگه‌ای رو از قلم انداختیم، خوشحال می‌شیم توی نظرات بهمون بگید تا یک راهنمای تکمیل و دقیق برای گشت پیتزامحور در تهران جور بشه!
بسیاری از پیتزافروشی‌های معرفی شده در این پست، جنبه‌ی نوستالژیک پررنگی دارن. امکانش هست که با گذر سال‌ها و چرخش مدیریت رستوران، اون کیفیت اولیه‌ی خودشون رو از دست داده باشن، امکانش هم هست که همچنان به قوت خودشون باقی مونده باشن.
هر کدوم از این پاتوق‌های قدیمی و جدید، مشتری‌ها و طرفداران خودش رو داره. ممکنه طرفداران پیتزا پاشا اصلا نتونن با پیتزای ادبرت کنار بیان. خیلی از نظرات هم بر پایه‌ی وفاداری به مکان‌ها و خاطرات خوش سال‌های گذشته‌ست. پس باید بهتون بگیم که احتمالا تا خودتون طعم غذای یه پیتزافروشی رو نچشید، دستتون نمی‌آد که باهاش چند-چندین 🙂
تبریز، به کبابش مشهوره جدیدترین رستوران آواپلت یعنی «پِ کباب»، اومده تا مزه‌های قدیمی رو…
به فصل سلطنت کافه‌هایِ دارای فضای سبز رسیدیم و آشپزخونه‌ی مجموعه‌ی «ریشه ۲۹» در فرشته…
نوروز امسال، یعنی ۱۴۰۴، تصمیم گرفتیم همونطور که در تولید محتوای دیجیتال فعالیم، سرکی هم…
در طبقه‌ی همکف بنای سربه‌فلک کشیده‌ی «فَرمِهر» در محله‌ی دربند، «فود پارک کربن» شروع به…