پیاده

اگر براتون این سوال پیش اومده که «قورخانه» چیه، باید بگیم که قورخانه کارخانه‌ی تولید اسلحه و مهمات جنگی و وسایل آتش‌بازی بوده که در طهران قدیم پشت این دیوار قرار داشته. و اگر سوالتون اینه که کتاب‌فروشی‌های دیواری دیگه‌ای هم بوده‌ان، جالبه بدونید که یکی قبل‌تر توی یوسف‌آباد بود و یکی توی فردوسی.

از همون سال اول که این‌ کتابفروشی شروع به کار کرده مردم بهش کتاب اهدا می‌کردن، اما در حال حاضر فروشنده برای ماندگاری این دکه خودش کتاب های دست دوم رو خریداری می‌کنه. امیر اباذری از وضع بد اقتصادی و کم شدن مشتری‌ها و کتابخوان‌های جَوون نگران بود. اکثر مراجعین قورخانه رو، کتابخوان‌های قدیمی و ثابت اینجا که ترجیحشون کتاب‌های قدیمیه، وکلایی که برای کارهای دادرسی در این حوالی تردد دارن و تک‌وتوک عابرین پیاده تشکیل می‌ده.

آقای اباذری با خودش عهد کرده بود که تا وقتی توان داره این کتابفروشی رو همینطوری به شکل سابقش نگه داره، تا عشق و علاقه پدرش به کتاب و شغلش به قوت همیشه باقی بمونه.

اگر اهل کتاب خوندنید، دنبال یک کتاب قدیمی خاص هستید یا همیشه پیِ کسب‌وکارهای قدیمی و شگفتی‌های تهران می‌گردید، حتما به قورخانه سر بزنید که اون قفسه‌ها حرف‌های زیادی برای گفتن دارن.

نشونی کتاب‌فروشی دیواری قورخانه در تهران: خیابون خیام، بالاتر از فیاض‌بخش