قصه‌ی بشقاب‌های خوشمزه‌ی بال مرغ سرخ شده با کاغذهای نازک زیرش، از نیویورک دهه‌ی شصت و شهر بوفالو شروع شد. بعدش هم عادت به تماشای گروهی مسابقات فوتبال و جای خالی یک وعده‌ی غذایی لذیذ که بشه با بقیه‌ی تماشاچی‌ها قسمت کرد، باعث شد بال‌های تند و طعم‌دارشده‌ی مرغ به عنوان یک وعده‌ی محبوب، بال و پر بگیره.
تهران هم در دوره‌هایی از حیاتش، بی‌شباهت به نیویورک نبوده و ایستگاه بال مرغ «وینگ استاپ» هم که مدتیه به طور مخصوص و متمرکز روی این خط از غذا کار می‌کنه، رنگ و بویی از اون زمان رو با خودش به شهر آورده.
بچه‌های وینگ استاپ بهمون گفتن که کلا «وینگ» یا همون بال مرغ خودمون با وجود اصالت آمریکاییش در هفت اقلیم دنیا سرخ و سرو می‌شه ولی هرجا با یه سری مزه! یعنی این مزه‌ها به ذاپقه‌ی مردم اون کشور بستگی داره. اما طعم «بوفالو» که دیگه اصل جنسه، همه جا هست. از جمله در وینگ استاپ.
وینگ استاپ با طعم‌های جذاب و همیشه در حال تغییرش از بقیه‌ی هم‌صنف‌های خودش متفاوت می‌شه؛ توی سایتشون که می‌شه ازش غذا سفارش داد، درجه‌های مختلف تندی غذا از باربکیو هست تا «اتمیک» و از همینجا، اتمیک وسوسه‌انگیزه! البته می‌شه مثلا سفارشی از چهار طعم انتخابی داشت و ترکیب مزه‌های مختلف با همدیگه رو سنجید؛ مثلا فرض کنید ترکیبی از سالسا، چیلی تای و لیموسیر رو با هم امتحان کنید. این‌ها رو کنار سیب‌زمینی سرخ‌کرده با طعم‌های مختلف و دیپ‌های گوناگون بذارید و پالت چشایی‌تون رو حسابی قلقلک بدید.
وینگ استاپ چهارتا شعبه داره؛ شعبه‌ی مرکزی که در ظفره، دو شعبه در غرب شهر و سومی هم در کرج؛ کلا تا وقتی وینگ استاپ هست، غرب‌نشینان می‌تونن با بال مرغ تازه، عشق کنن.
پس هر موقع از گردلقمه‌ها و کش‌لقمه‌ها خسته شدید، خواستید ذائقه‌تون رو عوض کنید و با دوستانتون یک وعده‌ی هیجان‌انگیز بخورید، وینگ استاپ اون جاییه که نباید از دستش بدید.
به قول خود بچه‌های وینگ استاپ، اینجا طعم، بال و پر می‌گیره!
نشونی شعب وینگ استاپ:
ساعت کار وینگ استاپ: همه‌روزه از ۱۲ ظهر تا ۱۲ شب
منوی آنلاین وینگ استاپ: yek.link/wingstopir
موزه‌ای تو محله‌ی امیرآباد و خیابون کارگر هست که شماری از ارزشمندترین آثار دنیای هنرهای…
لاله‌زار از اولین خیابون‌هایی بوده که توی دوره‌ی حکومت ناصرالدین‌شاه قاجاری ساخته می‌شه و به…
قدم گذاشتن جای ردپای هنرمندان پیشرو هنر معاصر تهران، از منصور قندریز تا کامران دیبا…
نجواهای شاعرانه‌ی خالق «شعرِ نو» و روایتی تراژیک از صاحب‌آوازِ «الهه‌ی ناز»، باغ‌هایی برای ییلاق…
بزنیم به دل سهروردی که کوچه‌‌خیابون‌های پر شیب و خونه‌های دو‌سه‌طبقه‌ی ویلایی و اغذیه‌فروشی‌های نوستالژیکش…
ز بوی پیچ امین‌الدوله تا رنگ‌های نئونی پیست رقص، از فضای فراغتی و خصوصی عصر…