در پایتخت غذاخوری که زیاده، اما فکر می‌کنیم همگی روی این موضوع توافق داریم که کافه‌ها و رستوران‌ها به طور متعادل در تمام محله‌های تهران پخش نشده. برای همینه که وقتی از وجود فضای باکیفیتی در محله‌هایی به جز پاسداران، کریمخان، فرشته، شهرک غرب و خلاصه اون جاهایی که به کافه‌خیز بودن می‌شناسیمشون باخبر می‌شیم، بلافاصله می‌ریم سراغشون. «پیتزریای مُ» در محله‌ی خواجه عبدالله هم، یکی از همین فضاهای باکیفیته که درباره‌ی غذاهاشون، چیزهای خوبی شنیدیم!
تمرکز این پیتزافروشی، روی پیتزای ایتالیایی از نوع ناپولیتنه؛ پیتزای استیک و خامه، بادمجون و قارچ، چوریتسو، ترکیب ثابت شده‌ی مرغ و پستو، سالامی تخمیری و پیتزای مارگریتا، به همراه چند مدل قهوه‌ی پرطرفدار و بِیسیک، منوی مُ رو تشکیل می‌ده.
بیشتر سفارش‌های پیتزا مُ آنلاین و بیرون‌بره، ولی خب مثل خیلی دیگه از جاهای بیرون‌بر، فضای جمع‌وجوری هم برای نشستن داره؛ پس اگر که داغی جعبه‌ی پیتزا و بوی خوبش رو احساس کردید و دیدید دیگه صبر کردن جایز نیست، می‌تونید همونجا غذاتون رو نوش جان کنید.
اگر طرفدار پروپاقرص پیتزا ناپولیتن هستید، حتما بهترین پیتزاهای ناپولیتن تهران رو ببینید تا از بهترین‌ها، باخبر باشید.
این پیتزریا، در خیابون رحیمی کلور واقع شده؛ خیابونی که امتدادش به سمت غرب می‌شه خواجه عبدالله انصاری و جلوتر هم به شریعتی می‌خوره. حالا توی خواجه عبدالله، کافه مُ هم هست؛ یک کافه‌ی بیرون‌بر که می‌تونید قهوه‌ی بعد از غذاتون رو از اونجا تهیه کنید و پیاده‌روی هم کرده باشید. حالا اینجا دیگه اکثر انتخاب‌های نوشیدنی رو داره؛ از دمنوش‌های ایرانی تا قهوه‌های نسل سوم و چندتا انتخاب شیرینی و دسر.
برای وقتی که هوس پیتزای ناپولیتن کردید و دوست دارید از خونه سفارش بدید، یا هوا خوبه و بدتون نمی‌آد شب‌گردی کنید، پیتزا بخورید و قدمی هم زده باشید، پیتزریای مُ با کافه‌ای در چند قدمی، انتخاب درستیه.
نشونی کافه مُ: خیابون خواجه عبدالله انصاری، بین بن‌بست هجدهم و خیابون چگینی، پلاک ۳۸
نشونی پیتزریای مُ: تقاطع بنی هاشم و رحیمی کُلور، روبروی متروی خواجه عبدالله
نشونی صفحه‌ی کافه و پیتزریای مُ در اینستاگرام: @mogroup.ir
موزه‌ای تو محله‌ی امیرآباد و خیابون کارگر هست که شماری از ارزشمندترین آثار دنیای هنرهای…
لاله‌زار از اولین خیابون‌هایی بوده که توی دوره‌ی حکومت ناصرالدین‌شاه قاجاری ساخته می‌شه و به…
قدم گذاشتن جای ردپای هنرمندان پیشرو هنر معاصر تهران، از منصور قندریز تا کامران دیبا…
نجواهای شاعرانه‌ی خالق «شعرِ نو» و روایتی تراژیک از صاحب‌آوازِ «الهه‌ی ناز»، باغ‌هایی برای ییلاق…
بزنیم به دل سهروردی که کوچه‌‌خیابون‌های پر شیب و خونه‌های دو‌سه‌طبقه‌ی ویلایی و اغذیه‌فروشی‌های نوستالژیکش…
ز بوی پیچ امین‌الدوله تا رنگ‌های نئونی پیست رقص، از فضای فراغتی و خصوصی عصر…