محله‌هایی هستن که می‌شه ردپای ارامنه رو در تک‌تک کوچه‌هاشون دید و دنبال کرد؛ یه نمونه‌اش، محله‌ی سرکش. نمونه‌ی دومش، سنایی؛ محله‌ای با اجتماعات ریز و درشت و البته اغذیه‌فروشی‌ها و کافه‌هایی که به شب‌های آروم محله، رنگ و روح می‌بخشن. در این پست، اومدیم سراغ کافه‌ی حیاط‌دار «پریسکا» که توسط زوجی ارمنی گردونده می‌شه و قابلیت پاتوق شدن خوبی داره!
یکی از مسائلی که خیلی وقت‌ها در کافه‌ها باهاش مواجهیم، بلند بودن سر و صداست؛ سر یه میز یه گروه ۱۵ نفره نشسته که بلند بلند دارن می‌گن و می‌خندن (حالا یه وقت‌هایی اون گروه شیطونه، خودمونیم!)، از اون طرفی صدای آهنگ بلنده. خلاصه صدا به صدا نمی‌رسه.
حالا در این باره، پریسکا همیشه حواسش هست که تعداد مهمون‌ها رو کم و دورهمی‌ها رو جمع‌وجور نگه داره. همین فضای دوستانه و صمیمی، نقطه‌ی قوت کافه‌ست.
حالا در کافه‌ای که آرامش، نقطه‌ی قوتشه، کار و مطالعه هم نه تنها ممکنه، بلکه می‌چسبه. دورکارها می‌دونن؛ وقتی آدم همه‌اش توی خونه بشینه و کار کنه، از یه نقطه‌ای به بعد کارایی‌اش می‌آد پایین و برای همینه که تغییر فضا و کار کردن در کافه و فضای کار اشتراکی، ایده‌ی خوبیه.
از بابت غذا هم، گفتنیه که پریسکا در کنار داشتن تنوع خوبی از قهوه و نوشیدنی‌های خنک، وعده‌های پر و پیمونی هم ارائه می‍ده. وعده‌هایی مثل بشقاب هات‌داگ و پیتزای آمریکایی که اکثرمون پیتزا رو با طعم اون شناختیم.
یه چیز بامزه‌ای که درباره‌ی این کافه وجود داره، اینه که یک سری شب‌ها، چندتا بنز کلاسیک دم درش پارک می‌کنن و اگر احیانا شما هم همون شب‌ها بهشون سر بزنید، می‌تونید
برای قرارهای دوستانه و وقتی که می‌خواید با دوستانتون بشینید و درد و دل کنید و خلاصه، حرف برای گفتن زیاد دارید، کافه پریسکا می‌تونه مأمن خوبی در یکی از دوست‌داشتنی‌ترین محله‌های شهر باشه.
اگر مدتی از همراهیتون با پیاده می‌گذره، حتما در جریانید که دو، سه سالی بود که مقر اصلی پیاده، اینستاگرام بود و این گزارش هم، تابستون ۱۴۰۱ در اینستاگرام منتشر شد. از اون موقع، کامنت‌های مثبت زیادی درباره‌ی کافه پریسکا، از خوشمزه بودن غذاها تا سرویس‌دهی خوب و برخورد دوستانه‌ی پرسنل از شما دیدیم و برای همین، پیشنهادش می‌کنیم.
نشونی کافه پریسکا: بلوار کریمخان، خیابون سنایی، بین اعرابی و هفتم، پلاک ۵۰
ساعت کاری کافه پریسکا: همه روزه از ۹ صبح تا ۱۲ شب
برای دیدن منوی آنلاین کافه پریسکا، به وبسایتشون سر بزنید.
موزه‌ای تو محله‌ی امیرآباد و خیابون کارگر هست که شماری از ارزشمندترین آثار دنیای هنرهای…
لاله‌زار از اولین خیابون‌هایی بوده که توی دوره‌ی حکومت ناصرالدین‌شاه قاجاری ساخته می‌شه و به…
قدم گذاشتن جای ردپای هنرمندان پیشرو هنر معاصر تهران، از منصور قندریز تا کامران دیبا…
نجواهای شاعرانه‌ی خالق «شعرِ نو» و روایتی تراژیک از صاحب‌آوازِ «الهه‌ی ناز»، باغ‌هایی برای ییلاق…
بزنیم به دل سهروردی که کوچه‌‌خیابون‌های پر شیب و خونه‌های دو‌سه‌طبقه‌ی ویلایی و اغذیه‌فروشی‌های نوستالژیکش…
ز بوی پیچ امین‌الدوله تا رنگ‌های نئونی پیست رقص، از فضای فراغتی و خصوصی عصر…