خوراک- صفحه 3

بوتیک قنادی فم‌شیک توی خیابون انقلاب رو با کیک‌ها و تارت‌های مخصوصش یادتون هست؟ خانم شکوهی‌وند، بعد از اون بوتیک قنادی، شعبه‌ی جدیدی در الهیه رو هم راه انداخت.

دیدید یک سری جاهایی هست که آدم هر روز تو مسیرش می‌بینه؟ کافه‌ی کوبایی دایس با صبحونه‌ها و بشقاب‌های غذای مردافکنش، یکی از همون جاهای سرراست و معروفه.

لویین، یک کافه‌قنادی بیرون‌بر خوش‌رنگ و باحال در یکی از قطب‌های تجاری-اداری شهره و شیرینی‌های دست‌سازش، جای خوبی برای تهیه‌ی صبحونه و استراحت بعد از کاره.

پاتوق‌های شهر، خیلی ارزشمندن؛ فضاهایی که بشه در اون ساعتی رو بی‌دغدغه نشست، کار کرد و با دوستان گپ زد. کافه پریسکا در محله‌ی سنایی، یه نمونه‌ی عالی از یک پاتوق خوبه.

قنادی وانیلا رو که حتما می‌شناسید، ولی یه شعبه‌اش هست که علاوه بر دنج بودن برای یک قرار دوستانه، از کیک تولد تا شام و ناهار روز کاری رو هم به فروش

قیمت‌ها یک جوری شده که آدم ترجیح می‌ده قبل از بیرون غذا خوردن، اول از کیفیت اونجا ۱۰۰% مطمئن بشه. پیتزریای مُ با پیتزاهای ناپولیتنش، از اون جاهای خوبه.

هر بار که به ایرانشهر سر می‌زنیم، به یک جنبه‌ی دیگه‌اش پی می‌بریم؛ حالا یک وقت یک دیوارنگاره‌ی جدیده و یک وقت دیگه، خونه‌ی قدیمی که تبدیل به کافه شده؛ یعنی جایی

دقت کردید یه جاهایی از شهر، بورس یک کالای خاصه؟ مثلا کاموافروشی‌های حسن‌آباد، کتاب‌فروشی‌های کریمخان... این‌ها راسته‌های شهری هستن که یک سر دارن و هزار سودا!

آتیکا، یک نمونه‌ی خوب از اون رستوران‌های دنجیه که می‌شه درشون راحت بود و با دوستان نزدیک، از یک وعده غذای خوشمزه و پر و پیمون لذت برد.