و اما آخرین مسیر پیاده‌گردی و بازی شهری مخصوص به در کردن سیزده فروردین... در این مسیر، نقاشی‌های دیواری مرموز «میرزا حمید» رو در مرکز شهر جست‌وجو می‌کنیم...

اولین مسیر پیاده‌گردی نوروزی امسال، حول محله‌های فخرآباد و بهارستان می‌چرخه و فرصتیه برای گشت زدن در تهران قدیم، لذت بردن از معماری اصیل و گفت‌وگو با مردم محله.

چندتا کافه می‌شناسید که جوی آب از میونش رد بشه؟ می‌تونید کافه گالری هاگ رو بذارید توی لیست کافه‌های فضای باز که با طبیعت دوستن.

تهران در دوره‌هایی از حیاتش، بی‌شباهت به نیویورک نبوده و «وینگ استاپ» که به طور مخصوص روی این خط از غذا کار می‌کنه، رنگ و بویی از اون زمان رو به شهر

خنکیِ تقریبا همیشگیِ محله‌ی قلهک و در و مغازه‌های قدیمی، فقط یک عنصر دیگه رو می‌طلبه؛ یک لیوان قهوه‌ی تازه‌دم که «کافه لیبریکا» براتون فراهم می‌کنه.

خاطره‌انگیزترین قهوه‌فروشی‌های شهر برای شما کدوم‌ها هستن؟ اگر جمهوری مسیرتون بوده باشه، «ریو» حتما یکی از اون جاهاست...

چند روایت از کنشگری برای تحقق ایده‌ی شهر فمینیستی شهرها محل اصلی کنش‌ورزی برای اکثر جنبش‌های اجتماعی و سیاسی در دو قرن اخیر بوده‌اند. بی‌راه نیست که بگوییم در میان این جنبش‌ها،

برای اون‌هایی که توی ذهنشون یک چک‌لیست پیتزافروشی‌های برتر دارن، اِلَن جای تازه‌ای برای امتحان کردنه...

بین سازفروشی‌های خیابون جادویی لارستان، بیت‌بیسترو جا خوش کرده و از دور دورها مشخصه!

شهرکی که زیاد اسمش ورد زبون‌ها نیست، اما با یه‌بار پرسه‌زدن تو کوچه‌هاش، تصویر خونه‌های ویلایی و قواره‌بزرگش تو ذهنمون ثبت میشه!

بلوشر سفیر آلمان در دوره‌ی پهلوی، درباره‌ی پل رومی این‌طوری نوشته بود: « بسیار دل‌انگیز بود. همه جا پارک‌ و باغ‌... با درختانی سر به فلک‌ کشیده!»

فضایی برای کار، اشتراک و تعامل در زمینه‌ی سفالگری... خانه‌ی سفال گذار در خیابون فاطمی، از فضاهای پویا و تازه‌نفس شهره.

اگر در جست‌وجوی کافه‌ی سرراست و کاردرست، تازه‌کار و قهوه‌محور هستید، کافه لازم برای شماست.

کافه بابل ترکیبی از فضای مدرن و وینتیج یا رترو استایله. جایی که فضای کافه‌های آمریکایی دهه‌ی هفتاد و هشتاد میلادی رو برامون تداعی می‌‌کنه!