همین خیابون‌های مرکز شهر که امروزه با ساختمون‌های اداری پر شده‌ان، زمانی مرکز تفریحات شبانه، بار و بیسترو بوده‌ان! هدف از پیاده‌گردی در فیشرآباد، پرداختن به همین فضاهاست.

پیتزا پیشخوان، پاشا، پنتری؛ کودکی خیلی از ماها با تصویر پنیر پیتزای کش اومده‌ی همین رستوران‌ها گذشته. راسته‌ی پیتزافروشی‌های عباس‌آباد، در جست‌وجوی ابن فضاهای پرخاطره‌ست.

اسم کوچه‌ی هلند و محله‌ی زرکش رو شنیده بودید؟ جایی با بافت اجتماعی یکپارچه که دهه‌هاست محل کار و کسب و زندگی ارامنه‌ در تهرانه...

فروشگاه مبلمان و لوازم دکوری که کم نیست، ولی جایی که نه طرفا طبق مد روز، بلکه با یک زیبایی‌شناسی و سلیقه‌ی مشخص اجناس رو انتخاب کرده باشه، کمه، یعنی جایی مثل

چندتا محله داریم که هم در روشنی روز برو و بیا داشته باشه، و هم در تاریکی شب؟ شهرک دولت‌آباد تهران که بورس فلافل و غذای عربیه، یکی از همین محله‌های خاصه.

بریم روبروی دانشگاه... پشت هر بلوار و هتل و ساختمون منطقه‌ی باغ جلالیه، روایتی هست. با پرسه زدن در حوالی دانشگاه تهران، به بازخوانی این روایت‌ها می‌پردازیم.

اگر از خیابون موسوی که منشعب شده از خیابون سمیه‌ست، رد شده باشید، بعیده اون دو مجسمه‌ی زنان مشعل‌به‌دست رو ندیده باشید. خب پشت این مجسمه‌ها و ساختمونش، روایت‌ها نهفته...

برای نوش جون کردن یک وعده برگر و سیب‌زمینی عالی، یا امتحان کردن یک صبحونه‌ی جدید، رستوران مورگن پیشنهادات خوبی در آستین داره...

شما اهل بیرون صبحونه خوردن هستید؟ اگر آره، گلچین پیشنهادات صبحانه رو برای پیدا کردن جای تازه ببینید. اگر نه، این فهرست چراغ مسیر شما در راه این وعده‌‌ی عالیه.

وقتی زیاد در یک محله بری و بیای، کم‌کم مغازه‌هایی که پای ثابت محله هستن رو می‌شناسی. ساکنین تخت طاووس و خصوصا، سهروردی، کتاب‌فروشی مهران رو از دهه‌ها پیش به یاد دارن.

هنوز هم که هنوزه، محصولات سنتی کار راه‌اندازن؛ سفیدآب، سنگ‌پا، عرق نعنا! صابون‌فروشی صالحی هم یک کسب‌وکار قدیمیه که صابون برگردون‌هاش، دوای امراض مو و پوسته.

غذای ارمنی رو اگر خودمون هم تجربه نکرده باشیم، حتما خبر خوشمزگیش به گوشمون رسیده! اغذیه موسیو یقو یک غذافروشی خانگی دنجه که بهترین تجربه از غذای این ملیت رو فراهم می‌کنه.

پیش می‌آد که قرار باشه با دوست یا خانواده بریم بیرون، ولی تکلیف معلوم نباشه که کی چی می‌خوره، یا اینکه اصلا به چه وعده‌ای می‌رسیم! رستوران جو برای همین وقت‌هاست.

نصفه‌شبه و هوس یه پیتزای داغ با سیب‌زمینی سرخ‌کرده، ولمون نمی‌کنه. در این حال، فود کورت ۲۴ در آرژانتین، شبانه‌روز بازه و مراد دلتون رو داره!

وابی سابی، فضایی بین گالری و مغازه، پلتفرمی رو برای نمایش و فروش آثار هنرمندان ایرانی فراهم کرده؛ فضایی خلاق که برای خرید هدیه و قرار گرفتن در جریان هنر روز، عالیه.

در میون این همه رستوران و کافه و فضای اجتماعی، صبحانه‌سرای دنجه از اون جاهای انگشت‌شماریه که در کنار صبحونه‌ی ایرانی، مهمون‌نوازی و میزبانی ایرانی هم می‌کنه.

اگر احساس می‌کنید هیچ جا نمی‌تونید لباس متناسب با سلیقه‌تون پیدا کنید، یه سر به طاووسخانه بزنید تا بتونید سِت سِت، لباس بخرید!

کافه که زیاده، کافه و برشته‌کاری تخصصی کمه! برای قهوه‌خورهای حرفه‌ای، تی‌دی‌اس همون جاییه که می‌شه به تعامل با سایر قهوه‌دوستان پرداخت و دونه‌ی قهوه و دم‌افزار خرید.

الان مجتمع‌های آپارتمانی، یکی و دوتا و صدتا نیستن، ولی در دهه‌ی ۵۰، برج‌های بهجت‌آباد، اولین مجموعه‌ی مسکونی بلندمرتبه‌ی تهران و ایران بود؛ مجتمعی با استخر روباز و ساکنینی خاص...

اگر قرار باشه ۵ محله‌ی برتر برای پرسه زدن رو معرفی کنیم، نارمک به عنوان اولین تجربه‌ی شهرسازی مدرن ایران، یکی از انتخاب‌های قطعیمونه.

کدوم تیمارستانه که براش شعر گفته‌ان؟ تیمارستان چهرازی. کدوم باغ وحشه که دیگه نیست ولی خاطره‌اش هست؟ باغ وحش تهران. قصه‌ی تپه‌های امانیه، روایت خاطرات و نیست‌هاست...

کافه و برشته‌کاری هیگر، یکی از فضاهای اجتماعی تازه‌نفس، زیبا و با دقت طراحی شده‌ی شهره که پیشنهادات خوبی برای قهوه، صبحونه و غذای گیاهخواری داره.

هرجا، یه جور درستش می‌کنه؛ با باسلق، با دارچین، با ژله، با بستنی... دستورالعمل یکسانی وجود نداره ولی چیزی که قطعیه اینه؛ می‌خوایم ببینیم معجون از کجا اومد.

چه برای رنگ و لعاب بخشیدن به خونه بخواید گل و گیاه بخرید و چه برای یک کادوی ماندنی و شاداب، این گلخونه‌ی نقلی و خرم که در یک مجموعه‌ی فرهنگی واقع