شبکه‌ پیاده

قنادی وانیلا رو که حتما می‌شناسید، ولی یه شعبه‌اش هست که علاوه بر دنج بودن برای یک قرار دوستانه، از کیک تولد تا شام و ناهار روز کاری رو هم به فروش

قیمت‌ها یک جوری شده که آدم ترجیح می‌ده قبل از بیرون غذا خوردن، اول از کیفیت اونجا ۱۰۰% مطمئن بشه. پیتزریای مُ با پیتزاهای ناپولیتنش، از اون جاهای خوبه.

حوالی بلوار کشاورز، پره از خاطرات روزهای دانشجویی، خرید و والیبال بازی کردن در پارک لاله! در این پیاده‌گردی با تمرکز بر معماری، در اطراف این پارک گردش می‌کنیم.

موقع بررسی آثار معماری دهه‌ی ۴۰ و ۵۰، آدم متوجه می‌شه که دقت و کیفیت تا عادی‌ترین مجتمع‌های مسکونی ته بن‌بست‌ها هم پیش رفته؛ درست عین مجتمع آردیش در الهیه.

از فرعی‌ها راحت عبور نکنید! یک وقت دیدید به یک خونه/عبادتگاه/دارالشفاء رسیدید؛ مثل همین دارالشفاء قائم که در نزدیکی خانه‌ی نیما یوشیج و خانه‌ی سیمین و جلال قرار دارهو

هر بار که به ایرانشهر سر می‌زنیم، به یک جنبه‌ی دیگه‌اش پی می‌بریم؛ حالا یک وقت یک دیوارنگاره‌ی جدیده و یک وقت دیگه، خونه‌ی قدیمی که تبدیل به کافه شده؛ یعنی جایی

دقت کردید یه جاهایی از شهر، بورس یک کالای خاصه؟ مثلا کاموافروشی‌های حسن‌آباد، کتاب‌فروشی‌های کریمخان... این‌ها راسته‌های شهری هستن که یک سر دارن و هزار سودا!

آتیکا، یک نمونه‌ی خوب از اون رستوران‌های دنجیه که می‌شه درشون راحت بود و با دوستان نزدیک، از یک وعده غذای خوشمزه و پر و پیمون لذت برد.

اگر دنبال یک کادوی واقعا خاص و یکتا هستید، بوتیک عطرسازی نامی صنعتی در مجتمع محبوبمون، آ.اس.پ، یک انتخاب عالیه.