شبکه‌ پیاده

سنگلج، یعنی قلب و هسته‌ی مرکزی تهران. پیاده‌گردی در این محله و سرک کشیدن به عمارت‌های تاریخی و دکان‌های قدیمی اون، از فعالیت‌هاییه که هر پیاده‌گردی لازمه انجام بده!

دنبال یک فضای دنج و آرومید، ولی نمی‌خواید به کافه‌نشینی محدود بشید؟ کافه و موزه سرامیک فرزانه، یک جاییه که باید امتحانش کنید؛ هم فاله هم تماشا!

اگر توی مود سنجیدن رستوران‌ها نیستید و دوست دارید مستقیم برید سراغ بهترین‌ها، برگر ۱۳۵۸ به عنوان اولین برگرشاپ تخصصی تهران، یک انتخاب عالیه.

غذا بیرون خوردن، بگیر نگیر داره؛ یک وقت‌هایی خیلی می‌چسبه و یک وقت‌هایی نه! ولی پیتزریا زون ۸۷ در قلب اداری تهران، از اونجاهاییه که پیتزاهای ناپولیتنش، همیشه می‌چسبه.

هرچی از مرکز شهر به سمت جنوب و قلب طهران قدیم حرکت کنیم، تعداد گنجینه‌های معماری در هر خیابون بیشتر می‌شه. ساختمون ۸۰ ساله‌ی سینگر، یکی از همین گنجینه‌هاست.

تا حالا کافه تو پمپ بنزین دیده بودید؟ کافه مغازه‌ی بنیه یک فضای باکیفیت و کاردرسته که در پمپ بنزین، به عنوان جای شلوغی که اتلاف وقت داره، فعاله!

به عنوان شهروندانی که دوست دارن نبض فضاهای شهر، دیدنی‌ها و تجربه‌های شهر دستشون باشه، کافه بوتیک موآ به عنوان یک کافه‌ و برشته‌کاری تخصصی، یک جاییه که لازمه بشناسید.

شناختن کافه‌های خوب محله‌های مختلف، همیشه به نفعتون تموم می‌شه! مثلا شناختن کافه و برشته‌کاری تخصصی روتین در پاسداران، می‌تونه یک حال بد رو از این رو به اون رو کنه.

فضای کار اشتراکی همینطوریش به آدم روحیه و انگیزه می‌بخشه، وقتی اون فضا، مختص فعالان یک حوزه‌ی مشخص باشه، دیگه بهتر هم می‌شه و خانه‌ی مان، یک فضای پویا و تخصصیه.