سنگلج، یعنی قلب و هسته‌ی مرکزی تهران. پیاده‌گردی در این محله و سرک کشیدن به عمارت‌های تاریخی و دکان‌های قدیمی اون، از فعالیت‌هاییه که هر پیاده‌گردی لازمه انجام بده!

دنبال یک فضای دنج و آرومید، ولی نمی‌خواید به کافه‌نشینی محدود بشید؟ کافه و موزه سرامیک فرزانه، یک جاییه که باید امتحانش کنید؛ هم فاله هم تماشا!

اگر توی مود سنجیدن رستوران‌ها نیستید و دوست دارید مستقیم برید سراغ بهترین‌ها، برگر ۱۳۵۸ به عنوان اولین برگرشاپ تخصصی تهران، یک انتخاب عالیه.

غذا بیرون خوردن، بگیر نگیر داره؛ یک وقت‌هایی خیلی می‌چسبه و یک وقت‌هایی نه! ولی پیتزریا زون ۸۷ در قلب اداری تهران، از اونجاهاییه که پیتزاهای ناپولیتنش، همیشه می‌چسبه.

هرچی از مرکز شهر به سمت جنوب و قلب طهران قدیم حرکت کنیم، تعداد گنجینه‌های معماری در هر خیابون بیشتر می‌شه. ساختمون ۸۰ ساله‌ی سینگر، یکی از همین گنجینه‌هاست.

تا حالا کافه تو پمپ بنزین دیده بودید؟ کافه مغازه‌ی بنیه یک فضای باکیفیت و کاردرسته که در پمپ بنزین، به عنوان جای شلوغی که اتلاف وقت داره، فعاله!

به عنوان شهروندانی که دوست دارن نبض فضاهای شهر، دیدنی‌ها و تجربه‌های شهر دستشون باشه، کافه بوتیک موآ به عنوان یک کافه‌ و برشته‌کاری تخصصی، یک جاییه که لازمه بشناسید.

شناختن کافه‌های خوب محله‌های مختلف، همیشه به نفعتون تموم می‌شه! مثلا شناختن کافه و برشته‌کاری تخصصی روتین در پاسداران، می‌تونه یک حال بد رو از این رو به اون رو کنه.

فضای کار اشتراکی همینطوریش به آدم روحیه و انگیزه می‌بخشه، وقتی اون فضا، مختص فعالان یک حوزه‌ی مشخص باشه، دیگه بهتر هم می‌شه و خانه‌ی مان، یک فضای پویا و تخصصیه.

وقتی که دارید لابه‌لای برگ‌های کتاب به دنبال فکر و ایده‌ای می‌گردید، یک کتاب‌فروشی دنج خیلی می‌تونه کمک کنه؛ به‌خصوص اگر با رنگ و لعاب یک سوغاتی‌فروشی همراه شده باشه.

از بلوار میرداماد عبور می‌کنیم، چرا که می‌خوایم به محل کارمون برسیم، قصد خرید داریم، می‌خوایم از مرکز کامپیوتر پایتخت قیمت بگیریم... ولی چی از قصه‌ی پشتش می‌دونیم؟

کانسپت استور و فروشگاه مد دکمه، یک فضای سرزنده در شهره که همیشه با تازه‌های طراحی، حالا چه پوشاک باشه و چه لوازم دکوری خونه، پر شده. بریم ببینیم چه خبره...

کارهاتون مونده و صدای بچه‌های توی حیاط، بوق زدن‌های توق خیابون و تلفن حرف زدن بقیه، داره می‌ره روی مخ. چاره چیه؟ در این پست بهتون می‌گیم.

تهران رو دست‌کم نگیرید؛ فقط یک بار پیاده‌گردی در محله‌ی امامزاده یحیی، با عمارت‌ها و کسب‌وکارهای سنتی‌اش کافیه تا یک‌بار دیگه به بی‌نظیر بودن این شهر، ایمان بیارید!

فودکورت مرکز خرید آواسنتر یا فارم فود زون با محیط دلچسب و طراحی شده، آشپزخونه‌ای عالی و یه عالم انتخاب غذا، میون فودکورت‌های تهران، رو دست نداره!

رفتن به یک بازار روز، می‌تونه هیجان‌انگیز هم باشه! البته منظور ما، بازار چینی‌ها یا بازار بهجت‌آباده که پُره از خوراکی‌های آسیایی، غذای دریایی و شکلات‌های سوییسی...

برای دورهمی‌های خانوادگی، قرارهای دونفره، گردهمایی‌های دانشگاه و دبیرستان، سوال اول اینه که کجا بریم که غذاش خوب باشه، فضاش قشنگ باشه؟ خب این فهرست بهتون می‌گه...

همین خیابون‌های مرکز شهر که امروزه با ساختمون‌های اداری پر شده‌ان، زمانی مرکز تفریحات شبانه، بار و بیسترو بوده‌ان! هدف از پیاده‌گردی در فیشرآباد، پرداختن به همین فضاهاست.

پیتزا پیشخوان، پاشا، پنتری؛ کودکی خیلی از ماها با تصویر پنیر پیتزای کش اومده‌ی همین رستوران‌ها گذشته. راسته‌ی پیتزافروشی‌های عباس‌آباد، در جست‌وجوی ابن فضاهای پرخاطره‌ست.

اسم کوچه‌ی هلند و محله‌ی زرکش رو شنیده بودید؟ جایی با بافت اجتماعی یکپارچه که دهه‌هاست محل کار و کسب و زندگی ارامنه‌ در تهرانه...

فروشگاه مبلمان و لوازم دکوری که کم نیست، ولی جایی که نه طرفا طبق مد روز، بلکه با یک زیبایی‌شناسی و سلیقه‌ی مشخص اجناس رو انتخاب کرده باشه، کمه، یعنی جایی مثل

چندتا محله داریم که هم در روشنی روز برو و بیا داشته باشه، و هم در تاریکی شب؟ شهرک دولت‌آباد تهران که بورس فلافل و غذای عربیه، یکی از همین محله‌های خاصه.

بریم روبروی دانشگاه... پشت هر بلوار و هتل و ساختمون منطقه‌ی باغ جلالیه، روایتی هست. با پرسه زدن در حوالی دانشگاه تهران، به بازخوانی این روایت‌ها می‌پردازیم.